- موضوع خبر : اخبار استان بوشهر, سیاسی
- شناسه خبر: 3387
سیروس بنه گزی:فضای بعد از هاشمی گنگ است اصلاح طلبان و ترقی خواهان ایران نگرانند و با نگاهی به واکنش اصولگرایان و مخالفان مشی هاشمی میشود پی برد که این نگرانی دامن اصولگرایان را هم گرفته است و این نشان میدهد که چقدر این گنگی و آینده بدون هاشمی همه را نگران کرده است
نگرخواهی سایت جامعه؛ وجوه مختلف آیت الله(۷)
سیروس بنه گزی
۱٫وجوه برجسته شخصیت ایت الله هاشمی رفسنجانی از نظر شما چیست؟
آن چیزی که در زیست سیاسی هاشمی مشهود به نظر میرسد اعتدال و میانه روی در زمانه های اوج رادیکالیسم سیاسی و دینی در مقاطع مختلف است ، انقلاب و کشور ما در شتاب حرکتی خود در این چهار دهه فراز و فرودهای فراوانی داشته است و شاید اینگونه که ما الان تاریخ را میبینیم فردا اسنادی به دست اید که این هاشمی بوده است که بر جلو اتفاقات بدتر را میگرفته است .
۲٫چرا هاشمی مهم است؟
وضعیت استقرار هاشمی در ساحت سیاسی ایران در این اواخر و قرار گرفتن وی در کنار نیروهای پیشرو اجتماعی و نگاه توسعه ای ایشان به ایران و انقلاب نشان دهنده اهمیت وجودی هاشمی است
با علم به اینکه فضای سیاسی و اجتماعی ایران فضایی حاکمیت ایدئولوژی است وجود هاشمی با توجه به نزدیکی اش به رهبری انقلاب و نقش ش در معماری انقلاب و همچنین اشراف وی بر تاریخ انقلاب و اشنایی و مشارکت در تصمیم گیری های مهم و حیاتی نظام سیاسی و همچنین اجتهاد دینی و سیاسی که ایشون دارند میتواند عامل بزرگی باشند برای جلوگیری از تحریف انقلاب و تعریف به روز تر از انقلاب و نظام سیاسی و کمک به جنبش اصلاح طلبی
۳٫ایران پسا هاشمی را چگونه ارزیابی می کنید؟
فضای بعد از هاشمی گنگ است اصلاح طلبان و ترقی خواهان ایران نگرانند و با نگاهی به واکنش اصولگرایان و مخالفان مشی هاشمی میشود پی برد که این نگرانی دامن اصولگرایان را هم گرفته است و این نشان میدهد که چقدر این گنگی و آینده بدون هاشمی همه را نگران کرده است. ولی هرچه هست اگر چه تحول خواهان حامی بزرگی را از دست دادند ولی سیر جنبش اصلاح طلبی به راه خود ادامه خواهد داد.
۴٫میراث هاشمی در جامعه ایرانی و حاکمیت چیست؟
هاشمی با نقشی که در پایان جنگ از خود نشان داد و در ادامه با نقشی که در تنش زدایی در منطقه و جهان و باز کردن قفل ارتباطات با جهان خارج در کسوت ریاست جمهوری به سرانجام رساند میراثی نمیتواند داشته باشد جزء اعتدال گرایی ، تحول خواهی و اثبات این نظر که مردان سیاسی آنگاه سیاستمدار محسوب میگردند که منافع ملی و رفاه مردم را سر لوحه اقدامات خود قرار دهد و مردان دینی زمان دیندار محسوب می شوند که با قدرت اجتهاد دینی خود اسباب پیشرفت و رفاه و آسایش جامعه را فراهم آورند.
لینک کوتاه:
