- موضوع خبر : اخبار اجتماعی, بدون نمایش
- شناسه خبر: 1776
به کجا چنین شتابان؟
ستاره تناور
برای لحظاتی اگر چشمان خود را ببندیم و لحظه ای درنگ کنیم. در خواهیم یافت زندگی مان تا چه اندازه به سرعت پیش می رود.
همان لحظات می توانیم کمی تامل کنیم و زندگی خود را مرور کنیم. هر روز صبح چای کیسه ای یا قهوه فوری خود را سریع آماده می کنیم، صبحانه خورده یا نخورده با چشمانی اغلب ورم کرده لباس پوشیده و از خانه بیرون می زنیم. به دنبال کار، درس و… .
با سرعت راه می رویم، رانندگی می کنیم، حرف می زنیم، کار می کنیم و… همه چیز را با سرعتی سرسام آور طی می کنیم. هیچ چیز را بطور کامل و به درستی درک نمی کنیم، زندگی مان چنان سریع پیش می رود که گاه فقط تصاویر محوی از روزهایی که گذشت را به خاطر می آوریم.
سرعت در زندگی مان با عث شده است، که از لحظه ای که در آن هستیم چیزی زیادی حس نکینم، طعم غذایی که می خوریم، حرف های دوست یا همراه زندگی مان، کاری که مشغول به آن هستیم، فقط می خواهیم که به پایان هر کاری برسیم و باز کار دیگر…این چنین است که شادی در زندگی ما گم شده. اغلب بدنبال وضعیتی دیگر، وضعیت کنونی خود را نادیده می گیریم و زمان را از دست می دهیم.
هنگام رانندگی زیاد گاز می دهیم و تمایلی به ترمز گرفتن و مکث نداریم، پایمان همواره روی پدال گاز است، به کسی راه نمی دهیم ولی انتظار داریم همیشه راه برای ما باز باشد. ویراژ می دهیم بجای بین خطوط رانندگی کردن روی خطوط پیش می رویم قوانین همگی فدای سرعت مان می شوند. آیا این همه سرعت و عجله ضروری ست؟
هنگام رفت و آمد هایمان تا چه اندازه اطرافمان را می بینیم، درخت ها، دیوارها، آدمها و… تصاویر نگاتیو وار با دور تند از کنارمان عبور می کنند. صداها تبدیل همهمه می شوند و تصاویر محو. نمی توان همه تقصیرها را به گردن صنعتی شدن و تغییر زندگی انداخت، تکه گمشده همان نوع نگاه ما به زندگی ست.
در دایره محدود زندگی خود در حال چرخشیم.
در دنیای عمل و عکس العمل ها، ما نتایج اعمال خود را می بینیم ولی اغلب به چرایی آن فکر می کنیم و نمی دانیم مثلا چرا این اتفاق برای ما افتاد.
شاید یلدا فرصتی باشد که اندکی بایستیم، تامل کنیم و ببینیم. آیینی زیبا و بسیار پر مفهوم که ما را دعوت به دور هم نشستن و گفت و گو می کند.
این یلدا تلفن های هوشمند خود را به حالت سکوت در آوریم و خود در سکوت تلفن همراهمان با عزیزانمان سخن بگوییم. به آنها نگاه کنیم و تمام زوایای صورت و روح شان را از نظر بگذرانیم، شاید متوجه چیزهایی شویم که تاکنون نشده ایم.
شب چله می تواند بهانه ای باشد تا از این دور باطل بیرون بیاییم، به سوی درونمان سفری کنیم و کمی از سرعت زندگی مان بکاهیم….
هیچ چیزی در جلو وجود ندارد که اینچنین مشتقاق رسیدن به آن هستیم…. همه چیز در حال و اکنون و در دسترس ماست…آن را ببینیم و پاس بداریم.
لینک کوتاه:
