- موضوع خبر : اخبار اجتماعی, بدون نمایش, دیدگاه
- شناسه خبر: 5111
یادمانی از تالاب ها
راضیه اشعثی
مدرس و عضو هیات مدیره انجمن اقلیم پاک بوشهر
زیست کره مجموعه ای است از اجزا که عمیق ترین نقطه اقیانوس ها تا لایه های زیرین جو را در بر می گیرد ، اما در هر منطقه جغرافیای زیستشان متفاوت و با سازگاری ، اکوسیستم خاصی پدید می اورند، از تاثیر و تاثر آب ، خاک ، هوا . چه زمان ها می گذرد تا این مسیر هموار شود چه گونه هایی که رفتند تا گونه مقاوم تر جای آن را پر نمایند که راه رستگاری را در سازش دیدند ، سازگارانی ماندنی و جاودانی در گذر تاریخ پرفراز و نشیب زندگی روی زمین منحصر بفرد .
انسان گونه خاص و ارشد این مجموعه بود و تصمیم گیرنده سرنوشت خود و دیگران برگستره بودن حیات.
مکانیابی مکان ها با رفتارهای انسان در ارتباط با اکوسیستمی که خود بخشی از آن بود سنجیده و متعادل نبود ، این روند و برداشت بی حساب از اجداد و نیاکان ما شروع شد اما ابزار ابتدایی و جمعیت کم به نسبت مساحتی که در اختیار داشتند مانع از این شد که تاثیر دخالت بدون اندیشه آن قدر به وضوح دیده شود .
انسان در گذر تاریخ کوتاه عمر خود، تلاش اجزای سازنده زیست کره را با ابزار جدید زیر سوال برد و آن همه تلاشی که زمین در عمر چهار و نیم میلیارد ساله خود کرده بود .
انسان با پشت سرگذاشتن اعصار دست به بهره براری سودجویانه برای تاکید بر منیت خویش بردیگر گونه ها بر نداشت و با دستکاری های نابخردانه کار را بجایی رسانید که خود برای ساحل حیات در تلاطم است .
انسان خود را مالک بی چون و چرای ، آنچه زمین در در دل خود جای داده بود دانست و از هیچ کوششی برای برداشت بی حد و حصر منابع طبیعی و معدنی دریغ نکرد و سایه سیطره خود را برروی همه زیستمندان گسترانید. در هر سرزمینی و جزیره ای از این خشکی بزرگ با آزمایش و خطا مرزهای طبیعی را در نوردید و با تغییر، مرزهای جدیدی از زیستن را برای خود تعریف نمود. به تغییر الگوی کشت پرداخت و گونه ها را وادار به مهاجرت از سرزمین مادریشان نمود تا پناه جوی یک مکانی امن برای زندگی باشند که ارمان ذهنشان برای نسل جدید خود در سرزمین موعود باشند.
آری درختان بامبو جای خود را به قهوه ، استبرق به تپه های ماسه ای ، سالیکورنیا به زمین های عریان ، تالاب ها به خاک های رسی ترک خورده در معرض باد ، آبگیرها به سراب ، تخلخل های سنگ بدون آب و … نشانه هایی از نبود بودن ها هستند که می بینیم و حس می کنیم و بر چهره غمگین زمین به یادگار می گذاریم .
براستی آیا فلسفه حیات انسان بدون دیگر زیسمندان به کجا خواهد انجامید؟ آیا مریخی دیگر شکل خواهد گرفت عاری از زیست ؟ آیا تجدید نظر نیز گزینه دیگری پیش روی انسان امروز هست ؟ !!!
لینک کوتاه:
